Kubilay bu mektupla aslında Japonya’dan ona tabi olmasını istemekte, aksi halde zora başvurmakla tehdit etmektedir. Bu tehdite rağmen elçileri elleri boş döner. Bundan iki yıl sonra 1268 yılında gönderilen elçiler de red cevabıyla dönerler. Elçiler Chinzei Bugyō ile görüşürler ve istekleri Japonya’nın Kamakura’daki lideri olan Shikken Hōjō Tokimune’ye ve Kyoto’daki İmparatora iletilir. Japon liderler mektupları aldıktan sonra atılacak adımlara dair tartışma yürütseler de Tokimune kararını vermiştir, elçiler cevapsız geri gönderilir. Sonraki tarihlerde gönderilen Moğol ve Koreli elçilerin Kyūshū’ya inmelerine bile izin verilmez. İmparatorluk Moğol korkusundan teslim olmayı önerse de, iktidar Jōkyū Savaşından sonra artık elinde olmadığından bu yönelimin uygulanma şansı olmaz.

Tokimune liderliğindeki Kamakura Şogun yönetimi anakaraya en yakın olan Kore sahillerinin karşısındaki Kyūshū bölgesindeki feodal beylere topraklarına dönmelerini ve olası çıkartma bölgelerine askeri yığınak yapılmasını emreder. İmparatorluk ise iktidarsızlığının bilincinde olarak ayinler düzenlemekten öteye geçemez.